Mev Vis Arend said:
Hierdie rr het my ernstig aan die dink ..... ek sal MOET weer probeer - ek het darem mos al die liksens. :biggrin:
Die dat ons saam kan ry is regtig baie spesiaal!
Maar soos met alles in die lewe wat 1 punt moer spesiaal is, kom daar karakter ontwikkeling mee... dink dit is amper erger vir pappa wat sien hoe mamma sukkel en seer kry, en jy het geen meer insette om haar te beskerm nie, soos toe sy nog saam met jou agterop gery het... Toe Michelle begin ry het, het ek na dag trips sulke spannings hoofpyne gehad, wat n overdose pille nie kon sort nie. Maar ons is nou op n plek na jare se geduld, baie training en langtye van stilte oor die Sena as ons "meenings verskille" gehad het, waar ek haar vertrou dat sy die regste call sal maak in n situasie.
En wat my die meeste verbaas, dat sy n tawwe koekie is, meer as wat ander haar toegee! Sy het deursetting vermoe tot om die volgende level en baie spesiaal.
Die groot ding is begin [member=10343]Mev Vis Arend[/member] ...
net buite daai lyntjie van n mens se comfort zone - dis waar jy lewe!
