Flatout
Race Dog
Uiteindelik weer ’n kans om te ry. Soek vinnig maats maar dis net my dogter Lindsay en broer Braam wat lus is en daar gaan ons. Die wind waai en die weer lyk baie drygend maar dis eers in Ceres dat ons ’n paar druppeltjies moet trotseer. Vul vinnig die rantsoene aan by die Spar en koop langsaan so ’n paar toorgoedjies vir die koue.
Dit lyk pikswart oor Theronsbergpas en ons ry benoud daar weg. Gelukkig reën dit nie verder nie en ons haal die Karoo kurkdroog.
Na ’n paar swaaie in die sandwalletjies a.g.v. ’n baie sterk dwarswind beland ons darem heelhuids by Hein en Susan se padstal.
Ongelukkig het die dranklisensie nog nie gekom nie en die “Koffie-kroeg” lyk maar leeg.
’n Ou wilde kaatjie maak sy opwagting en steel vir ’n oomblik die kollig.
Nou is dit nog so 60km na Die Mond toe en die wind sorg vir groot sports. Die laaste 16km is sinkplaat van die ergste kwaliteit en ek vrees dat ek ’n paar stopsels kan verloor. Ek kry sommer nuwe respek vir my fiets wat met ’n swaar vrag dié mishandeling oorleef het. Ons arriveer by die kliphuis wat ons gunsteling oornag plek is en gooi onmiddellik vir elkeen ’n stywe kalmeermiddel.
Dis nou lamtyd en oral waggel kleintjies rond.
Ons besluit later om te voet te gaan verken. Hier klim Braam oor ’n kampdraad wat op ’n afgrond eindig.
Die water dam nog lekker ver op in die kloof.
Braam sukkel om vir Lindsay wat spesialiseer in hoogtevrees teen ’n styl krans af te help.
Ons is gelukkig om dié goed bewaarde Boesmantekeninge op ’n plek te kry wat effens te moeilik bereikbaar is vir ons moderne generasie Boesmans.
Verder op in die kloof vloei twee strome saam en word on beloon met die mooi toneel.
Die oornag-grot word ook besoek.
Terug by die kamp maak ons gou vuur onder die Donkie en steek sommer terselfdertyd ook die braaivleis vuur aan.
Ek en Braam by vuur.
Die heerlikheid self.
Daar word onder andere met Hoodia geboer. Word glo gebruik as ’n eetlusdemper iets wat ons nie nou nodig het nie.
Braam verlang skielik huis toe maar moet maar tevrede wees met dié stil meisie.
Die volgende dag ry ons met die Katbakkies pad terug. Hier staan Lindsay net bo-kant Skitterykloof. Na gisteraand se kapperjolle voel party van ons ook soos die kloof.
Later eet ons ’n lekker Top Box- ete voordat ons die laaste stukkie grondpad geniet.
En so eindig nog ’n lekker vinnige onbeplande rit.
Dit lyk pikswart oor Theronsbergpas en ons ry benoud daar weg. Gelukkig reën dit nie verder nie en ons haal die Karoo kurkdroog.
Na ’n paar swaaie in die sandwalletjies a.g.v. ’n baie sterk dwarswind beland ons darem heelhuids by Hein en Susan se padstal.
Ongelukkig het die dranklisensie nog nie gekom nie en die “Koffie-kroeg” lyk maar leeg.
’n Ou wilde kaatjie maak sy opwagting en steel vir ’n oomblik die kollig.
Nou is dit nog so 60km na Die Mond toe en die wind sorg vir groot sports. Die laaste 16km is sinkplaat van die ergste kwaliteit en ek vrees dat ek ’n paar stopsels kan verloor. Ek kry sommer nuwe respek vir my fiets wat met ’n swaar vrag dié mishandeling oorleef het. Ons arriveer by die kliphuis wat ons gunsteling oornag plek is en gooi onmiddellik vir elkeen ’n stywe kalmeermiddel.
Dis nou lamtyd en oral waggel kleintjies rond.
Ons besluit later om te voet te gaan verken. Hier klim Braam oor ’n kampdraad wat op ’n afgrond eindig.
Die water dam nog lekker ver op in die kloof.
Braam sukkel om vir Lindsay wat spesialiseer in hoogtevrees teen ’n styl krans af te help.
Ons is gelukkig om dié goed bewaarde Boesmantekeninge op ’n plek te kry wat effens te moeilik bereikbaar is vir ons moderne generasie Boesmans.
Verder op in die kloof vloei twee strome saam en word on beloon met die mooi toneel.
Die oornag-grot word ook besoek.
Terug by die kamp maak ons gou vuur onder die Donkie en steek sommer terselfdertyd ook die braaivleis vuur aan.
Ek en Braam by vuur.
Die heerlikheid self.
Daar word onder andere met Hoodia geboer. Word glo gebruik as ’n eetlusdemper iets wat ons nie nou nodig het nie.
Braam verlang skielik huis toe maar moet maar tevrede wees met dié stil meisie.
Die volgende dag ry ons met die Katbakkies pad terug. Hier staan Lindsay net bo-kant Skitterykloof. Na gisteraand se kapperjolle voel party van ons ook soos die kloof.
Later eet ons ’n lekker Top Box- ete voordat ons die laaste stukkie grondpad geniet.
En so eindig nog ’n lekker vinnige onbeplande rit.
atch:
