Die Ompad Na The Hobbit Toe

[Dusty Rusty]

‘’Nelis!” roep Dusty Rusty gang-af na Nismark. ‘’Ek het ‘n voorstel!  Kom ons ry Botlierskop om fliek toe!’’

“Ons kan so maak ja!” Kom sy stem uit die kombuis.  
Dis was Oujaarsdag en die twee Wilddogs het vir ‘n paar dae by Dusty Rusty se ouers in Hartenbos gekuier.  Alhoewel dit somer was,  het grys wolke stadig die lug begin toepak soos ‘n legkaart.  Die twee was lus om in George te gaan fliek en, terwyl hulle daar is ‘n paar pakke van Van Rensburgs se  smelt-in-die-mond,  vye-en-bloukaas boerewors  te gaan koop.     Die oorspronklike plan was om sommer met die Honda Varadero reguit op die N2  tot op George te ry.  Maar daar was meer as genoeg tyd vir hulle om langpad om deur die Botlierskop Wildplaas, Groot Brakrivier  en tussen plase deur tot in George te ry.

Hartenbos se hoofstraat was ‘n miernes van vakansievoetgangers en motors wat stadig  voortgekruip het na 4- rigting stopstrate toe.   Kaalvoet tienermeisies in kort broekies was met groot strandsakke na die hoofstrand oppad.  Gesette ouer vroue, opgetof met groot sonhoede en rooi lippe, het tydsaam deur  die snuisterye stalletjies gestap.   Koswaentjie-eienaars wat van slap chips tot calamari en biltong verkoop,  het  ywerig kospakkies deur hul kombi kombuisies se oop vensters aangegee aan hongerige strandgangers wat in rye getou het vir iets te ete.    Ander vakansiegangers,  bewapen met hul partytjie inkopielysies, het met ‘n flinke pas in die rigting van die dorp se drankwinkels beweeg.  
   
Nismark en Dusty Rusty moes  vir  heelwat vakansiegangers uit plek gelyk met hul swaar motorfietsstewels, handskoene en beskermende langmoumotorfietsbaadjties, terwyl hulle geduldig straat-op agter die streep motors gery het op hul  Honda Varadero.    Hulle was gretig om hul eie koers in te slaan, weg van die Oujaars geskarrel  wat besig was om in die kusdorpie af te speel.  
         
Nismark het die  motorfiets in Kleinbrakrivier se rigtig gedraai.  Spoedig het die verkeer minder geraak en die motorfiets het begin spoed optel oppad na die  klein dorpie toe.  Moeder natuur was  die omgewing goedgesind, want sover soos die oog kon sien was  die wereld  lowergroen en vervrissend op die oog.  

 

[Dusty Rusty]

Dusty Rusty was meer bekend met die omgewing,  as Nismark.  As kind, het sy groot geraak op Grootbrakrivier, in ‘n tyd toe privaat 4- ster wildsplase soos Botlierskop,  maar toe nog net  ‘n plaas was waarop op ‘n skoolmaaitjie gebly het.  

Botlierskop het wel iets gehad wat uitgestaan het bo die  ander plase.    Dit was ‘n groot rots bo-op  ‘n koppie wat mens herhinner het aan ‘n “vinger- van- God” tipe rots.   Onder die skoolkinders het ‘n storie geloop dat daar op die plaas ‘n grot met boesmantekeninge in was.   Die klein avonturier in Dusty Rusty het gedroom daarvan om eendag op ‘n soektog te gaan om die grot en boesmantekeninge te vind.   Maar tussen wegkruipertjie speel  en boeklees in die moerbeiboom,  het sy groot geraak en het die skattejag idée vervaag.

(In die laat sewentien- honderds was die Botlierskop glo gebruik as uitkykpunt om seevaart te monitor.  Die dag as daar dus ‘n bol rook bokant die kop opgestyg het, het die boere geweet dis  tyd om hul produkte na Mosselbaai se hawe te neem.  Heelwat later, in 1996 het ‘n Dr Dirk Neetling, Botlierskop omskep in die omgewing se eerste wildsplaas.)  

 

[Dusty Rusty]

Die motorfiets het by Botlierskop se ingang afgedraai en  saggies deur ‘n tydlose, skaduryke  boomlaning gery, terwyl die gruispad saggies onder die bande kraak. 

 

[Dusty Rusty]

Hoe verder die motorfiets van die teerpad af weggery het, hoe meer het n geheimsinnige atmosfeer  die lug begin vul.   As  Nismark en Dusty Rusty gelukkig was, kon hulle dalk van die reservaat se olifante te siene kry.  Hierdie grys Groot Voete was nie sommer net enige hier-jy olifate nie.  Van hulle het hul verskyning op die silwerdoek gemaak in flieks soos The Gods must be crazy,  Elephant Boy en Pride.    

Terwyl die motorfiets rustig voordreun op die gruispad het Dusty Rusty  die wereld agter Nismark se rug op die motorfiets gesit en bespied. Hier en daar was daar ‘n sandkol in die pad of ‘n rif sinkplaat.  Die bosse het ruig langs die pad se heining gestaan  en plek-plek kon mens deur van die boomtakke die rotskoppie van Botlierskop sien.  

 

[Brandt]

Sub. Jy beskryf dit baie goed met onse mooi taal  :thumleft:

 

[Dusty Rusty]

Dankie Brandt!  Ek sukkel net om die Ride Report gelaai te kry!

 

[Dusty Rusty]

Tekens van swaar reens en padverspoelings was ook sigbaar.  Dusty Rusty het gehoop dat die pad vorentoe,  nie te sleg daarvan sou uitsien nie.  


Die Varadero se agterband was  voos gery van vorige ritte en stukkies van die agterband se rubberblokkies het al begin uitbreek.  Dit sou die laaste grondpadrit  met daardie  agterband kon wees.

 

[Dusty Rusty]

Duskant die Botlierskop Game Lodge ingang het die eerste watercrossing van die dag vir die twee Wilddogs gele en wag. 

 

[Dusty Rusty]

Net voor die driffie tik Dusty Rusty vir Nismark op die skouer.  “Moet ek afklim?’’  kom dit dof uit die helmet. Voor hulle was  ‘n poel  donker rivierwater  met groot ronde los klippe wat mens op die bodem kon sien le. 

Die meisie het  afgeklim van die motorfiets en gestap tot by die driffie.  Toe steek sy die punte van haar skoene in die water en begin shloes-shloes deur die water loop.  Die klippe skuif rond onder haar skoensole terwyl die water tot by haar kniee opkruip. 

Sy het net klaar deur die driffie gestap toe die Varadero agter haar saggies grom.  Met ‘n boog water wat vanaf die voorwiel af opskiet, ry die motorfiets deur die driffie.  Amper soos ‘n luukse skip wat op haar nooiesvaart deur die water klief. 

 

[Rhino2]

Dit lees soos n riller........wat gaan om die volgende draai gebeur? Gooi nog!

 

[Dusty Rusty]

Toe Nismark langs Dusty Rusty stop sodat sy weer kan  opklim val groot druppels water van die motorfiets af tot op die grond.    Dusty Rusty sug behaaglik terwyl sy opklim en agter Nismark inskuif.  Toe die motorfiets weer wegtrek druk die krag daarvan haar effens terug in die saal.    
   
Die twee Wilddogs ry dieper die reservaat in terwyl die  motorfiets die hoer koppies met ‘n klein bergpassie begin uitklim.  

 

[Dusty Rusty]

Dit lees soos n riller........wat gaan om die volgende draai gebeur? Gooi nog!

kom ons kyk! 

In die vallei  onder hulle het die rivier soos ‘n bruin slang deur die bosse gekronkel en oor twee verskillende plekke van die grondpad geseil.    Bosse en bome het in ‘n blaaromhelsing  langs die pad gestaan.

 

[Dusty Rusty]

Vir Dusty Rusty het dit gevoel asof hulle enige oomblik die Knysna bosse gaan binnery.     

 

[Dusty Rusty]

Die motorfiets het ‘n afdraend begin volg.  Dit het die twee Wilddogs gelei na ‘n verspoelde gedeelte van die pad, waar  ‘n vlakkerige rivierstroom vertikaal vir hulle gele en wag het.  Op die bodem het groot  klippe geduldig hul kans afgewag om enige motorfiets wat dit sou durf waag om bo-op hulle  te probeer ry,  te pootjie.

 

[Dusty Rusty]

Dusty Rusty het nie twee keer gedink of sy moet afklim nie. 

Binne ‘n paar tree van die motorfiets af,  was sy binne-in die waterstroom en het sy begin stap in die rigting van waar die pad iewerste weer sou moes begin.  Haar voete en sokkies het vinnig nat geword deur die motorfietsstewels terwyl sy bo-op die los klippe onder op die bodem  getrap het.  Dit het onder haar  skoensole geskuif en gerol, terwyl haar voete soos twee nat sponse binne-in haar skoene gevoel het. 

Dusty Rusty het geweet dat  Nismark nie te lank op hom  sou laat wag nie,  en sy het probeer om haar tree te rek sodat sy vinniger op droe grond  kon kom. 

 

[Stofdonkie]

At last!!

Ek't al my leeslus gebêre vir hierdie een.  :biggrin:

 

[Dusty Rusty]

  uiteindelik ja! 

 

[Dusty Rusty]

En toe sien sy dit. Voor haar het ‘n spierwit klipveld gele!

 

[Dusty Rusty]

‘n Tweede vertikale rivierstroom het daarop gevolg.  Die klipveld het kompleet gelyk  asof dit ‘n sportveld kon wees wat van die maan afkomstig is.   Die twee Wilddogs sou dus die klipveld moes oorsteek, gevolg deur nog ‘n stoom, voordat hulle weer vaste grond onder hulle voete sou kon voel.

 

[Dusty Rusty]

Sjloesh-sjloehs-sjloesh-sjloehs! Maal die water om Dusty Rusty te skoene terwyl sy daarin voortbeur.    Sy hoor hoe die motorfiets van agter af al hoe nader deur die stroom aangery kom.     Sy draai om en hou Nismark met opgehoude asem dop terwyl hy deur die water bo-oor die klippe ry.