Orania
Orania was altyd n mikpunt op hierdie trip en ek wou dit graag self besoek instede daarvan om n opinie te vorm uit ander mense se ervarings daarvan waarvan ek al gelees het.
Soos ou Elvis gesing het –
If I could be you, if you could be me
For just one hour, if we could find a way
To get inside each other's mind
If you could see you through my eyes
Instead your own ego I believe you'd be
I believe you'd be surprised to see
That you've been blind
Walk a mile in my shoes
just walk a mile in my shoes
Before you abuse, criticize and accuse
Then walk a mile in my shoes
Eerst verassing was dat die pad regby die dorpie verbyloop en voor ons inry stop ons eers by die Orania bordjie en rol ons moue op in afwagting.
Eerste indrukke is van n skoon en netjiese dorp, met skole en al en met n vreemde liefde vir uiteenloopende standbeelde - Iere (die 4 suile) en koeksisters?
Volg die woonwa park bordjie af tot by die rivier en is ietwat uit die veld geslaan ten aanskoue van die "Die oewer hotel en spa". Duidelik die juweel in Orania se toerisme sektor beskik dit oor liefelike kamers en n uitstekende restaurant gelee op die groen banke van die Oranje rivier. Ek weet sommer dadelik dat ek vanaand hier gaan bly. Daar is ook lekker kamplek op die oewer vir die wat n tentjie wil opslaan.
Boek in, gooi die kit af en gaan ry stadig deur die doerp. Opmerklik hoe vriendelik almal groet, die seuns wat visstokke in hand op hul scooter koers kry rivier toe, die dogters en jong vroue wat sorgeloos rondstap, die pensionarisse op die stoep, die songebrande vuil werkers wat met die bakkie afgelaai word na n harde dag se arbeid en koers kies huis toe per voet, die mooi nuwe huise en die lelike ou huise, die duidelike inkomste verskil in dieselfde straat - dit alles is Orania.
Herinner my aan my jong (laer) middel klas dae en ek voel sommer gou tuis.As gevolg van mense se verskillende agtergronde en die politiek verbonde aan die plek sal almal dit natuurlik nie so aanvaar nie, maar dit is duidelik dat baie sweet al hier geval het in die 20 jaar sedert die dorp se ontstaan in 1991. Maar soos my Pa altyd se “Swaarkry is goed vir jou – dit bou karakter” so lyk dit my het die swaarkry Orania goed gedoen en is dit besig om van krag tot krag te gaan.
Terug plaas toe
Die volgende dag ry ons so n laaste 60 km's van uitdagende grondpad terug plaas toe. Die pad is op baie plekke die ene sand of los gruis en telke male moet ek die oor draai om deur te kom en momentum te behou terwyl die dokter se woorde spook by my.
Dit is lekker om vir oulaas te stop en die vlaktes te geniet.
Uiteindelik kom ons om die laaste draai gery en by ons huisie aan na 1916 km van lekker ry en goeie herinneringe wat mens altyd sal bybly - soos enige avontuur moet.
Dankie dat julle saam gelees het