Fenderbender
Race Dog
- Joined
- Oct 7, 2006
- Messages
- 4,113
- Reaction score
- 302
- Bike
- BMW R1200GS Adventure
Dankie Eisbein . :thumleft:
1 motorfiets, 2 mense, 3 weke vakansie en 80 ure/6200 km in die saal: Klaar!
- Thread starter Rogue
- Start date
Oom Foe-rie
Race Dog
Lekker julle twee :thumleft:
Rogue
Puppy
Deel 4 van 13
Somerset Oos na Dordrecht
Somerset Oos van die bergpaadjie langs die dorp.a
In Somerset Oos bly ons ‘n ekstra dag, sommer vir kuier en swem en ou koeie uit die sloot grawe. Nie gedink dit is iets wat ooit sal gebeur nie, maar ek en die man het ‘n amper ernstige gesprek gehad van watter beroepe (met ‘n paar interessante voorstelle!) ons kan beoefen as ons na dié dorpie sou trek. Wat nogal funny is, want hy is beslis ‘n stadsmens. Daar is net glad nie ‘n klein dorpse mentaliteit te vind daar nie, al hoekom mens sou dink dat jy nie in die stad is nie, jy word oorval met gasvryheid! Dan is dit nog ‘n mooi en opvallend skoon dorpie ook. Ons hoor toe later dat mense wat by die sopkombuis aanklop ‘n sakkie vuilgoed moet ‘betaal’ vir ‘n ete. Slim!
Ons doen die toeriste ding en gaan bekyk onder andere die kerk
Dis 'n 12 km sirkelroete teen die berg - een kant van die dorp uit en ander kant in met 'view' tussen-in
Ek vermoed ons was altwee 2kg swaarder na dié kuiertjie, maar alles pas darem nog en na ‘n uitgerekte ontbyt (sien nog iemand ‘n patroon hierso?) en ‘n erge kwetterasie is ons darem weer op MMM. Ons neem die R63 na Pearston waarvan ons op die R337 (Swaershoek) af draai – wat ‘n baie gemaklike grondpad is.
Begin van die Swaershoek pad
Scenery van Swaershoek
Dis een van daai roetes wat jou in jou helmet laat neurie en sonder dat jy amptelik daaraan dink skud die prioriteite in jou lewe ook sommer na ‘n paar kilometer weer in die regte volgorde. Ons sien net plase en berge en dis presies waarvan ons hou.
Nadat ons so uur aan die gang is trek Eisbein af en sê ek moet gou afklim, die agterste band voel nie vir hom so lekker nie. Met die dat hy toe met albei voete plat op die grond staan nadat ek af is was my antwoord ietwat oorbodig… Kyk, hier was ons bly dat ons die fix-it tools saamry! So Eisbein fix, ek neem foto’s en 20 minute later is ons weer op ons merry way.
Road side (self) assistance
Niks anders om te doen terwyl die wiel reggemaak word nie
Klaar gelag
Mooi stukkie 'gravel'
En so lyk dit waar Swaershoek begin klim
Ek het net weer die soundtrack in my kop aangeskakel, voel ek die man rem nou verwoed. Wat sal ek sien toe ek oor sy skouer loer? Nóg ‘n slang! ‘n Laaaaang, vet koperkapel wat die pad oorsteek, maar ta het nie links of regs gekyk nie. Dis een van daai nommers waar sy kop al oor die middelmannetjie is toe kom sy stert nog tussen die bossies langs die pad aan. I kidd you not. Eisbein ry toe stadig, met die idee om agter slang se stert te verby. Nee, hoor. Dit het nie gewerk nie. Slang skrik en besluit hy wil nou terug van waar hy gekom het. Ta is toe sommer dadelik ook kwaai vriende met MMM en woeps, kierts regop met koppie wat swaai in die wind. AAAAAAARRRRGHHHHH!!! Later het ons gedink dit was waarskynlik ‘n Kodak oomblik, maar so is ons toe bo-oor slang (in fact, 2 keer bo-oor slang om presies te wees, want ta se lyf is toe lankal nie meer ‘n reguit lyn nie). Net voor ons hom tref lig ons met een beweging ons bene op dat ons voete omtrent hier by ons ore is. Eisbein sê later hy wou nie skielik uitswaai nie, netnou land ons óp die slang. Saam met die skrik was daar ook ‘n groot stuk spyt dat slang waarskynlik in 3 stukke geëindig het (hello, dit was omtrent 500 kg wat hom getref het). Ons het nie terug gedraai om te vra of hy dink hy gaan ok wees nie, though. Natuurlik het ek die volgende paar dae alle stokke op die pad met ‘n arendsoog bekyk. Netnou begin die ding beweeg!
Eventually is ons hartkloppings darem oor en ons is sonder enige verder voorval deur Swaershoekpas.
Net voordat jy begin afsak oor Swaershoek pas na Cradock se kant toe
...en verder af
By Cradock kry ons Crème Soda (‘n float vir my, jeez, ek het geskrik! Ok, ‘n halfuur terug, maar dit is my verskoning en ek stick daarby). Daar is ‘n voorstel en ‘n sekondant dat ons met die gewone R61 verder ry aangesien ons beslis al verby ons daaglikse kwota avontuur is. So dis toe rustig deur Tarkastad (stad?) na Queenstown.
Oppad Tarkastad toe
Koeldrank in Tarkastad
Goeie herder, in Queenstown sit ek stokstyf en vasklou, net my oë roer. Is BAIE meer op my senuwees in dié strate as in Attakwas en Baviaans saam! Padreëls is ‘n vae hoop en ons ry ook maar later wanneer ons die kans kry, of dit ons beurt is of nie! Eisbein lewer so nou en dan kommentaar hier na agter, al wat ek dink is: Dude, kyk voor jou en ry! Ons het net een voertuig op sy dak gesien langs die pad. Unbelievable.
Op die R392 (laaste deel voor Dordrecht) gaan dit heelwat rustiger en die wêreld begin heuwels maak. Oral, van reg langs die pad tot in die verte, is daar huisies en rondawels. Ons kan nie regtig agterkom of daar ‘n plan of manier van uitlê aan die random geboutjies is nie, dit lyk letterlik asof iemand dit oor die landskap gestrooi het. Dieselfde tipe aksie waarmee mens hoenders mielies sal voer, sien. Die goeie nuus oor die R392 is dat die meeste potholes al reg gemaak is. Die slegte nuus is, dis die heel grotes wat oorgebly het.
Uitgestrooide huisies
Vinnig (in die verbygaan teen lae lig) geneemde huisies
Net buite Dordrecht
In Dordrecth het ons weer die dejavu gevoel wat ons gereeld op toer kry. Die vreemde ding met ‘n motorfiets is dat daar gereeld ‘n handvol van die bevolking op jou toesak en dan dink jy is die ACVV en ‘n kitsbank in een. Die groepie soek by die meneer ‘n geldjie hê en heelwat vra vir ‘n werkie… Wat sal die logiese antwoord daarop wees? “Ja, ek kry gou vir jou een in my topbox” ? Ons hang dus maar nie lank in die ‘sakesentrum’ nie en het ‘n so effe van ‘n nervous tick toe ons aan ons vriendin se deur klop! Kuier weereens ‘n hond uit ‘n bos uit en steek vir die eerste keer weer ons neuse by die huis uit toe ons die volgende more ry.
Dordrecht se hoofstraat
Dit helaas is dan ‘n volgende episode
Somerset Oos na Dordrecht
Somerset Oos van die bergpaadjie langs die dorp.a
In Somerset Oos bly ons ‘n ekstra dag, sommer vir kuier en swem en ou koeie uit die sloot grawe. Nie gedink dit is iets wat ooit sal gebeur nie, maar ek en die man het ‘n amper ernstige gesprek gehad van watter beroepe (met ‘n paar interessante voorstelle!) ons kan beoefen as ons na dié dorpie sou trek. Wat nogal funny is, want hy is beslis ‘n stadsmens. Daar is net glad nie ‘n klein dorpse mentaliteit te vind daar nie, al hoekom mens sou dink dat jy nie in die stad is nie, jy word oorval met gasvryheid! Dan is dit nog ‘n mooi en opvallend skoon dorpie ook. Ons hoor toe later dat mense wat by die sopkombuis aanklop ‘n sakkie vuilgoed moet ‘betaal’ vir ‘n ete. Slim!
Ons doen die toeriste ding en gaan bekyk onder andere die kerk
Dis 'n 12 km sirkelroete teen die berg - een kant van die dorp uit en ander kant in met 'view' tussen-in
Ek vermoed ons was altwee 2kg swaarder na dié kuiertjie, maar alles pas darem nog en na ‘n uitgerekte ontbyt (sien nog iemand ‘n patroon hierso?) en ‘n erge kwetterasie is ons darem weer op MMM. Ons neem die R63 na Pearston waarvan ons op die R337 (Swaershoek) af draai – wat ‘n baie gemaklike grondpad is.
Begin van die Swaershoek pad
Scenery van Swaershoek
Dis een van daai roetes wat jou in jou helmet laat neurie en sonder dat jy amptelik daaraan dink skud die prioriteite in jou lewe ook sommer na ‘n paar kilometer weer in die regte volgorde. Ons sien net plase en berge en dis presies waarvan ons hou.
Nadat ons so uur aan die gang is trek Eisbein af en sê ek moet gou afklim, die agterste band voel nie vir hom so lekker nie. Met die dat hy toe met albei voete plat op die grond staan nadat ek af is was my antwoord ietwat oorbodig… Kyk, hier was ons bly dat ons die fix-it tools saamry! So Eisbein fix, ek neem foto’s en 20 minute later is ons weer op ons merry way.
Road side (self) assistance
Niks anders om te doen terwyl die wiel reggemaak word nie
Klaar gelag
Mooi stukkie 'gravel'
En so lyk dit waar Swaershoek begin klim
Ek het net weer die soundtrack in my kop aangeskakel, voel ek die man rem nou verwoed. Wat sal ek sien toe ek oor sy skouer loer? Nóg ‘n slang! ‘n Laaaaang, vet koperkapel wat die pad oorsteek, maar ta het nie links of regs gekyk nie. Dis een van daai nommers waar sy kop al oor die middelmannetjie is toe kom sy stert nog tussen die bossies langs die pad aan. I kidd you not. Eisbein ry toe stadig, met die idee om agter slang se stert te verby. Nee, hoor. Dit het nie gewerk nie. Slang skrik en besluit hy wil nou terug van waar hy gekom het. Ta is toe sommer dadelik ook kwaai vriende met MMM en woeps, kierts regop met koppie wat swaai in die wind. AAAAAAARRRRGHHHHH!!! Later het ons gedink dit was waarskynlik ‘n Kodak oomblik, maar so is ons toe bo-oor slang (in fact, 2 keer bo-oor slang om presies te wees, want ta se lyf is toe lankal nie meer ‘n reguit lyn nie). Net voor ons hom tref lig ons met een beweging ons bene op dat ons voete omtrent hier by ons ore is. Eisbein sê later hy wou nie skielik uitswaai nie, netnou land ons óp die slang. Saam met die skrik was daar ook ‘n groot stuk spyt dat slang waarskynlik in 3 stukke geëindig het (hello, dit was omtrent 500 kg wat hom getref het). Ons het nie terug gedraai om te vra of hy dink hy gaan ok wees nie, though. Natuurlik het ek die volgende paar dae alle stokke op die pad met ‘n arendsoog bekyk. Netnou begin die ding beweeg!
Eventually is ons hartkloppings darem oor en ons is sonder enige verder voorval deur Swaershoekpas.
Net voordat jy begin afsak oor Swaershoek pas na Cradock se kant toe
...en verder af
By Cradock kry ons Crème Soda (‘n float vir my, jeez, ek het geskrik! Ok, ‘n halfuur terug, maar dit is my verskoning en ek stick daarby). Daar is ‘n voorstel en ‘n sekondant dat ons met die gewone R61 verder ry aangesien ons beslis al verby ons daaglikse kwota avontuur is. So dis toe rustig deur Tarkastad (stad?) na Queenstown.
Oppad Tarkastad toe
Koeldrank in Tarkastad
Goeie herder, in Queenstown sit ek stokstyf en vasklou, net my oë roer. Is BAIE meer op my senuwees in dié strate as in Attakwas en Baviaans saam! Padreëls is ‘n vae hoop en ons ry ook maar later wanneer ons die kans kry, of dit ons beurt is of nie! Eisbein lewer so nou en dan kommentaar hier na agter, al wat ek dink is: Dude, kyk voor jou en ry! Ons het net een voertuig op sy dak gesien langs die pad. Unbelievable.
Op die R392 (laaste deel voor Dordrecht) gaan dit heelwat rustiger en die wêreld begin heuwels maak. Oral, van reg langs die pad tot in die verte, is daar huisies en rondawels. Ons kan nie regtig agterkom of daar ‘n plan of manier van uitlê aan die random geboutjies is nie, dit lyk letterlik asof iemand dit oor die landskap gestrooi het. Dieselfde tipe aksie waarmee mens hoenders mielies sal voer, sien. Die goeie nuus oor die R392 is dat die meeste potholes al reg gemaak is. Die slegte nuus is, dis die heel grotes wat oorgebly het.
Uitgestrooide huisies
Vinnig (in die verbygaan teen lae lig) geneemde huisies
Net buite Dordrecht
In Dordrecth het ons weer die dejavu gevoel wat ons gereeld op toer kry. Die vreemde ding met ‘n motorfiets is dat daar gereeld ‘n handvol van die bevolking op jou toesak en dan dink jy is die ACVV en ‘n kitsbank in een. Die groepie soek by die meneer ‘n geldjie hê en heelwat vra vir ‘n werkie… Wat sal die logiese antwoord daarop wees? “Ja, ek kry gou vir jou een in my topbox” ? Ons hang dus maar nie lank in die ‘sakesentrum’ nie en het ‘n so effe van ‘n nervous tick toe ons aan ons vriendin se deur klop! Kuier weereens ‘n hond uit ‘n bos uit en steek vir die eerste keer weer ons neuse by die huis uit toe ons die volgende more ry.
Dordrecht se hoofstraat
Dit helaas is dan ‘n volgende episode
Rogue
Puppy
Deel 5 van 13
Dordrecht na Bloemfontein
Estelle, ons Dordrecht vriendin het ‘n goor-goor dag gehad met a) ‘n substansiële verlaging in die begroting by die staatshospitaal waar sy administratiewe hoof is en b) ‘n vriendin wat onverwags dood is. Glad nie op dieselfde skaal nie, maar genoeg om ‘n vaal dag nog bleker te maak is Dordrecht se water ook die dag af – blykbaar nie ‘n ongereelde verskynsel nie.
Haar huis is teen die bult wat beteken dat sy die langste waterloos is van die dorpenaars. Ons praat die aand baie, maar is ook baie stil. Soos Forrest Gump sê: “Sometimes, I guess there just ain't enough rocks.”
Eet die volgende oggend beskuit saam met Estelle, pak diep in gedagte ons goedjies op en besluit om die R392 te ry na Lady Grey van waar ons dan via Aliwal-Noord die N6 sal neem na Bloemfontein.
Naby aan die begin van die R392
Dit is weer ‘n perfekte herfsdag en die R392 was ‘n goeie keuse. Weereens ‘n mooi grondpad met ‘n panoramiese uitsig waarna ‘n mens (met die verpligte grassie in die mond) lank kan staar.
Die Stormberg doen sy deel vir die terrein en die pad op en af heeltyd teen ‘n redelike helling. Die plase is wyd, groot en goed versorg. Hier is dit moeilik om te dink dat party dele van die land oorbevolk is, ons sien net 1 enkele siel op die hele 85 km.
Hier's hy - die een siel waarvan ek gepraat het
Plaas opstal in die 'vlakte' tussen die passe
Hier het ons gestop om seker te maak die 'plugs' in die agterwiel hou nog
Albertus dra sandaaaale
Ons het gedink 'los vee' is 'n opdrag, toe's dit 'n waarskuwing...
Die brug daar doer onder was 'n onverwagse mooi
Weet nie of dit die wydheid, die stilte, die wind in my gesig of net weirdheid is nie, maar ek begin dink aan paaie in my lewe: Neem dit my na waar ek wil wees? As dit begin het as ‘n goeie idee, is dit steeds? (Is bly om te sê dat dit nou meer as ‘n maand later is en dat daar wél ‘n paar veranderings was. Daar was dinge wat ‘n “nee dankie” gekry het en ‘n paar wat met ‘n ” ja, asseblief” gemerk is – soos die feit dat ek na jare weer begin skryf het).
By een van die baie 'kruispaaie' op die toer...
Wel, om terug te kom na die ride report... ;D ;D
Oppad na Lady Grey
Lady Grey is ‘n pragtige, boomryke Victoriaanse dorpie aan die voet van die Witteberg. Die 3de hoogste pas in die land (Joubertspas) is net buite die dorp – maar hierdie stukkie nuttige inligting het ongelukkig eers ons ore bereik nadat ons terug is by die huis, so sorry, geen foto’s daarvan nie! Ons ry so bietjie rond in ons soektog na koffie en word by die Mountain View Country Inn geholpe.
Sit en 'chill' met 'n rustige koppie koffie
Die dorp het elke Paasfees ‘n passiespel (wat ons dan nou net gemis het) wat reg deur die dorp opgevoer word. Mense kom van heinde en verre om dit te beleef en vir ‘n paar dae bars alles uit hulle nate. Ná die gedruis maak die koffiewinkels vir ‘n ruk toe om asem te skep en vermoedelik nuwe voorraad aan te skaf.
Ons kry ‘n toeriste kaart in die hande en begin wonder hoeveel langer ons sal ry as ons eerder die Sterkspruit pad neem…..
Pam-pam-pam… Daar is net 1 logiese ding om te doen: Onderbreek die boere in die kroeg se geesdriftige rugby gesprek en vrá. Hulle verseker ons die pad is eintlik baie stil en en dis om’t ewe watter kant ons om ry om in Bloemfontein te kom, dit gaan ewe lank neem. Musiek in ons ore!
Lesotho is hier naby...
Daar gaan ons toe op die R392, maar vermoedelik was ons timing bietjie af. Maak nie saak deur hoeveel gehuggies ons ry nie, elkeen van hulle se skool het 15 minute vroeër uitgekom so dis net kinders en taxi’s waar jy kyk.
Die pad na Zastron
Na ‘n noue ontkoming met ‘n bok, ‘n paar keer se rem vir beeste* kry ons petrol in Zastron waar Eisbein ook seker maak dat ons agterband – wat stadig lug verloor na hy reggemaak is – ook nog reg lyk.
Hierdie is 'n interessante formasie in die berg net buite Zastron
Hier by die R26 is die landskap teen die tyd al tipiese Vrystaatse vlaktes. Die pad lê soos ‘n lint voor jou uit en as jy oor die laaste bult ry lyk dit voor jou maar weer só en Wepener voel vér… Volgens die gps is dit dan die vinnigste wat ons nog op die vakansie gery het. Ek het die nodige afkeurende geluide en groot oë gemaak toe Eisbein dit te vertelle het, maar in my stilligheid dink ek hy het homself goed bedwing!
Lang reguit pad tot by die horison...
...en as jy daar kom: Tadaaa! Nog een!
Na Wepener is ons deur Dewetsdorp. Veel van hierdie stuk pad kan ek nie onthou nie, my brein en sintuie het afgeskakel in selfverdediging. In Bloemfontein is ons net betyds om die spitsverkeer te trotseer, maar man, was dit lekker om voor die niggie se huis in te te trek en op hulle sagte gras neer te val!
To be continued…
* Eisbein se teorie: Na jarelange ondervinding en waarneming het Eisbein tot die slotsom gekom dat beeste en tarentale BAIE naby familie is. Survival of the fittest het hierdie spesies geskip, daarom hardloop die dom goed vóór die voertuig in wat hulle lewens in gevaar stel.
Dordrecht na Bloemfontein
Estelle, ons Dordrecht vriendin het ‘n goor-goor dag gehad met a) ‘n substansiële verlaging in die begroting by die staatshospitaal waar sy administratiewe hoof is en b) ‘n vriendin wat onverwags dood is. Glad nie op dieselfde skaal nie, maar genoeg om ‘n vaal dag nog bleker te maak is Dordrecht se water ook die dag af – blykbaar nie ‘n ongereelde verskynsel nie.
Haar huis is teen die bult wat beteken dat sy die langste waterloos is van die dorpenaars. Ons praat die aand baie, maar is ook baie stil. Soos Forrest Gump sê: “Sometimes, I guess there just ain't enough rocks.”
Eet die volgende oggend beskuit saam met Estelle, pak diep in gedagte ons goedjies op en besluit om die R392 te ry na Lady Grey van waar ons dan via Aliwal-Noord die N6 sal neem na Bloemfontein.
Naby aan die begin van die R392
Dit is weer ‘n perfekte herfsdag en die R392 was ‘n goeie keuse. Weereens ‘n mooi grondpad met ‘n panoramiese uitsig waarna ‘n mens (met die verpligte grassie in die mond) lank kan staar.
Die Stormberg doen sy deel vir die terrein en die pad op en af heeltyd teen ‘n redelike helling. Die plase is wyd, groot en goed versorg. Hier is dit moeilik om te dink dat party dele van die land oorbevolk is, ons sien net 1 enkele siel op die hele 85 km.
Hier's hy - die een siel waarvan ek gepraat het
Plaas opstal in die 'vlakte' tussen die passe
Hier het ons gestop om seker te maak die 'plugs' in die agterwiel hou nog
Albertus dra sandaaaale
Ons het gedink 'los vee' is 'n opdrag, toe's dit 'n waarskuwing...
Die brug daar doer onder was 'n onverwagse mooi
Weet nie of dit die wydheid, die stilte, die wind in my gesig of net weirdheid is nie, maar ek begin dink aan paaie in my lewe: Neem dit my na waar ek wil wees? As dit begin het as ‘n goeie idee, is dit steeds? (Is bly om te sê dat dit nou meer as ‘n maand later is en dat daar wél ‘n paar veranderings was. Daar was dinge wat ‘n “nee dankie” gekry het en ‘n paar wat met ‘n ” ja, asseblief” gemerk is – soos die feit dat ek na jare weer begin skryf het).
By een van die baie 'kruispaaie' op die toer...
Wel, om terug te kom na die ride report... ;D ;D
Oppad na Lady Grey
Lady Grey is ‘n pragtige, boomryke Victoriaanse dorpie aan die voet van die Witteberg. Die 3de hoogste pas in die land (Joubertspas) is net buite die dorp – maar hierdie stukkie nuttige inligting het ongelukkig eers ons ore bereik nadat ons terug is by die huis, so sorry, geen foto’s daarvan nie! Ons ry so bietjie rond in ons soektog na koffie en word by die Mountain View Country Inn geholpe.
Sit en 'chill' met 'n rustige koppie koffie
Die dorp het elke Paasfees ‘n passiespel (wat ons dan nou net gemis het) wat reg deur die dorp opgevoer word. Mense kom van heinde en verre om dit te beleef en vir ‘n paar dae bars alles uit hulle nate. Ná die gedruis maak die koffiewinkels vir ‘n ruk toe om asem te skep en vermoedelik nuwe voorraad aan te skaf.
Ons kry ‘n toeriste kaart in die hande en begin wonder hoeveel langer ons sal ry as ons eerder die Sterkspruit pad neem…..
Pam-pam-pam… Daar is net 1 logiese ding om te doen: Onderbreek die boere in die kroeg se geesdriftige rugby gesprek en vrá. Hulle verseker ons die pad is eintlik baie stil en en dis om’t ewe watter kant ons om ry om in Bloemfontein te kom, dit gaan ewe lank neem. Musiek in ons ore!
Lesotho is hier naby...
Daar gaan ons toe op die R392, maar vermoedelik was ons timing bietjie af. Maak nie saak deur hoeveel gehuggies ons ry nie, elkeen van hulle se skool het 15 minute vroeër uitgekom so dis net kinders en taxi’s waar jy kyk.
Die pad na Zastron
Na ‘n noue ontkoming met ‘n bok, ‘n paar keer se rem vir beeste* kry ons petrol in Zastron waar Eisbein ook seker maak dat ons agterband – wat stadig lug verloor na hy reggemaak is – ook nog reg lyk.
Hierdie is 'n interessante formasie in die berg net buite Zastron
Hier by die R26 is die landskap teen die tyd al tipiese Vrystaatse vlaktes. Die pad lê soos ‘n lint voor jou uit en as jy oor die laaste bult ry lyk dit voor jou maar weer só en Wepener voel vér… Volgens die gps is dit dan die vinnigste wat ons nog op die vakansie gery het. Ek het die nodige afkeurende geluide en groot oë gemaak toe Eisbein dit te vertelle het, maar in my stilligheid dink ek hy het homself goed bedwing!
Lang reguit pad tot by die horison...
...en as jy daar kom: Tadaaa! Nog een!
Na Wepener is ons deur Dewetsdorp. Veel van hierdie stuk pad kan ek nie onthou nie, my brein en sintuie het afgeskakel in selfverdediging. In Bloemfontein is ons net betyds om die spitsverkeer te trotseer, maar man, was dit lekker om voor die niggie se huis in te te trek en op hulle sagte gras neer te val!
To be continued…
* Eisbein se teorie: Na jarelange ondervinding en waarneming het Eisbein tot die slotsom gekom dat beeste en tarentale BAIE naby familie is. Survival of the fittest het hierdie spesies geskip, daarom hardloop die dom goed vóór die voertuig in wat hulle lewens in gevaar stel.
Slainte Mhaith
Gentleman Dog
.
Snafu
Grey Hound
6
6
6
6
6
6
baie smart!!!
6
6
6
6
6
baie smart!!!
Rogue
Puppy
Snafu said:
hoop dit is uit 10 uit en nie uit 100 nie!
Snafu
Grey Hound
nee man, Deel 6!!!! 
Eisbein
Bachelor Dog
Julle crack my op
;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
Rogue
Puppy
lol! het ook gewonder of dit dalk iets met krieket te doen het.... man, ek lees te min die forum!!Eisbein said:
Eisbein
Bachelor Dog
;D ;D ;D
YellowFever
Race Dog
- Joined
- May 14, 2007
- Messages
- 1,145
- Reaction score
- 2
- Location
- Cape Town City Bowl
- Bike
- Piaggio (all models)
dis darem regtig 'n mooi motorfiets daai van julle, shucks
nice picks weereens
nice picks weereens
D
Disselboom
Guest
Hey, ek weet ons agterlangse kleindorpse wesens staan nie heeltemal op die vlak van julle stadsmense yuppie tipes nie, maar as julle weer deur Queenstown kom is julle welkom vir 'n koppie koffie of des meer hier.......... :
Rogue
Puppy
Deel 6
Bloemfontein na Johannesburg
Soe, uiteindelik! Hierdie deel behoort vinniger te vorder as die 1ste helfte – klaar woorde geleer, gerepeteer en getoer vir hierdie kwartaal, sien?
In Bloemfontein besluit die man dis ‘n goeie idee om ‘n nuwe agter wiel te laat opsit, ons s’n het ‘n 'swelsel' ontwikkel langs die gat wat ge’fix’ is. Somehow kos dieselde wiel R1300 in Bloemfontein wat R1700 in die Kaap kos. Ons weet ook nie.
Sou graag langer in Bloemfontein wou kuier, maar so teen 11 uur ry ons - met die wete dat vandag se ry net teerpad is.. Nog steeds nie lus vir die N1 nie en ons ry met die R30 - Brandfort, Theunissen. Klaarblyklik is dit soms mooi op die roete met either sonneblomme of kosmos wat die pad verhelder. Nee boeta, no such luck. Dis vaal, plat en droewig. Weet ek is nie veronderstel om menslike eienskappe aan plante toe te dig nie, maar die sonneblomme (en mielies) is so verdroogde, bruin-geel kleur met die blomme wat geknak is na die grond.
Mistroostig en depressief, ek sê jou. Hulle werk toe nog aan die pad ook ,so ons het oorgenoeg tyd om te voel hoe die lewe uit ons gesuig word. (Wonder hoe vorder die geeks met daai teleporter masjien?)
In Virginia kry ons petrol, Eisbein terg en sê ek moet tog oppas dat ek nie die kamera se batterye te vinnig pap laat word nie – kamera is op die stadium nog nie eens uit sy sakkie gehaal nie. Go figure. Dis hoeka toe wat my oë en my kakbeen so saam-saam rek. Jy onthou die ‘bubbles’ wat girls hier in die laat 80’s gedra het en dit was só in die ding? In die omvang van 10 minute sien ek nie 1 nie maar 2 vroue met spoggerige bubbles. Met geel kammetjies.
It’s just a jump to the left…
Gaan was toe maar my gesig, klim op die motorfiets en wonder of ek iets radikaals gemis het in die laaste paar dae.
Hier gaan ons op die vaalte verby Kroonstad en dis hier wat die recurring thought begin refrein: (en so sorry vir al die tone waarop ek nou gaan trap!) hoe meer ek van die res van die land sien, hoe meer hou ek van die Weskaap! ;D
Hoogtepunt van die dag alert! Parys! Die arty plekkie het omtrent ‘n buzz – en nie net van al die motorfietse wat daar deur cruise nie! Mensig daar sou ek baie tyd (en geld!) kan spandeer. Dis die pikanste antieke winkels, gallerye, koffiewinkels en kuier-restaurante net waar jy kyk. Ons eet by Hoi Polloi en alles (kos, dekor, diens en prys) is uit die boonste gestoeltes – as ek nou ‘n lyntjie by Oom Oubaas kan leen (en nee, ek kry nie kommissie nie!)
Hoi Polloi se idee van hoe 'cupcakes' moet lyk. Ons stem saam
Rogue se idee van hoe 'n eetkamer tafel moet lyk ;D
Stylvolle sout, suiker en silwer
Die uitgang van die wynkelder
Die dae in die geweste is kort en ons neem die vinnigste pad tot in Randburg – die N1. O horror op horror, ons ry deur ‘n tolhek!
Eisbein besig om die GPS aan die gang te kry
'Hulle' het gesê die 'valley' is maar vaal die tyd van die jaar, maar dit is ridiculous
eepwall:
Scenery teen die sakkende son
Dis 'n redelike kontras met bv. Suurberg se 'hoofstraat'
Ons is net betyds om so sterk skemer by die sussie se huisie aan te kom. Toe lê daai rusbank van haar darem lekker!
Bloemfontein na Johannesburg
Soe, uiteindelik! Hierdie deel behoort vinniger te vorder as die 1ste helfte – klaar woorde geleer, gerepeteer en getoer vir hierdie kwartaal, sien?
In Bloemfontein besluit die man dis ‘n goeie idee om ‘n nuwe agter wiel te laat opsit, ons s’n het ‘n 'swelsel' ontwikkel langs die gat wat ge’fix’ is. Somehow kos dieselde wiel R1300 in Bloemfontein wat R1700 in die Kaap kos. Ons weet ook nie.
Sou graag langer in Bloemfontein wou kuier, maar so teen 11 uur ry ons - met die wete dat vandag se ry net teerpad is.. Nog steeds nie lus vir die N1 nie en ons ry met die R30 - Brandfort, Theunissen. Klaarblyklik is dit soms mooi op die roete met either sonneblomme of kosmos wat die pad verhelder. Nee boeta, no such luck. Dis vaal, plat en droewig. Weet ek is nie veronderstel om menslike eienskappe aan plante toe te dig nie, maar die sonneblomme (en mielies) is so verdroogde, bruin-geel kleur met die blomme wat geknak is na die grond.
Mistroostig en depressief, ek sê jou. Hulle werk toe nog aan die pad ook ,so ons het oorgenoeg tyd om te voel hoe die lewe uit ons gesuig word. (Wonder hoe vorder die geeks met daai teleporter masjien?)
In Virginia kry ons petrol, Eisbein terg en sê ek moet tog oppas dat ek nie die kamera se batterye te vinnig pap laat word nie – kamera is op die stadium nog nie eens uit sy sakkie gehaal nie. Go figure. Dis hoeka toe wat my oë en my kakbeen so saam-saam rek. Jy onthou die ‘bubbles’ wat girls hier in die laat 80’s gedra het en dit was só in die ding? In die omvang van 10 minute sien ek nie 1 nie maar 2 vroue met spoggerige bubbles. Met geel kammetjies.
It’s just a jump to the left…
Gaan was toe maar my gesig, klim op die motorfiets en wonder of ek iets radikaals gemis het in die laaste paar dae.
Hier gaan ons op die vaalte verby Kroonstad en dis hier wat die recurring thought begin refrein: (en so sorry vir al die tone waarop ek nou gaan trap!) hoe meer ek van die res van die land sien, hoe meer hou ek van die Weskaap! ;D
Hoogtepunt van die dag alert! Parys! Die arty plekkie het omtrent ‘n buzz – en nie net van al die motorfietse wat daar deur cruise nie! Mensig daar sou ek baie tyd (en geld!) kan spandeer. Dis die pikanste antieke winkels, gallerye, koffiewinkels en kuier-restaurante net waar jy kyk. Ons eet by Hoi Polloi en alles (kos, dekor, diens en prys) is uit die boonste gestoeltes – as ek nou ‘n lyntjie by Oom Oubaas kan leen (en nee, ek kry nie kommissie nie!)
Hoi Polloi se idee van hoe 'cupcakes' moet lyk. Ons stem saam
Rogue se idee van hoe 'n eetkamer tafel moet lyk ;D
Stylvolle sout, suiker en silwer
Die uitgang van die wynkelder
Die dae in die geweste is kort en ons neem die vinnigste pad tot in Randburg – die N1. O horror op horror, ons ry deur ‘n tolhek!
Eisbein besig om die GPS aan die gang te kry
'Hulle' het gesê die 'valley' is maar vaal die tyd van die jaar, maar dit is ridiculous
eepwall:
Scenery teen die sakkende son
Dis 'n redelike kontras met bv. Suurberg se 'hoofstraat'
Ons is net betyds om so sterk skemer by die sussie se huisie aan te kom. Toe lê daai rusbank van haar darem lekker!
NO GOOD
Race Dog
Eish, MAGIC.
TVB
Grumpy Mutt
- Joined
- May 27, 2009
- Messages
- 21,763
- Reaction score
- 7,096
- Location
- Brits - North West
- Bike
- Honda XL650V Transalp
Lekker, ek geniet jou skryfstyl! Lekker RR! :thumleft:
Rogue
Puppy
Deel 7
Johannesburg na Komatipoort
Maandag oggend: Begin die dag met 2de handse pizza, pak ons stuff (wat somehow oor vier vertrekke versprei het) en weg is ons. Nie veel om te sê oor Johannesburg se verkeer nie. Dis besig en raserig met die voordeel dat jy darem kan sien wat jy inasem.atch: ;D
Op die sussie se voorstel en die gps se aanwysings kom ons eventually op die breë, boring N4 en moet tolgeld betaal vir die voorreg om daar te ry.
Nice stukkie pad. As jy 'n Harley Davidson ry... ;D :ricky:
'Nuff said
Bla-die-bla-die-bla-die-bla, my ode vir ‘n vierlaan pad sterf dan ‘n vinnige en stille dood. (Regtig, hoe liries kan jy raak oor katogies en rook?)
Vinnige stoppie (nie die 'op die voorwiel-ry' soort nie)
Ons het voor die vakansie al besluit om Waterval-Boven deur te ry, en aangesien ‘n paar mense die besluit gesekondeer het, is dit toe presies wat ons doen. Hier lyk die omgwing weer heeltemal anders met berge, heuwels en bome wat wag staan oor die pad.
Amper in Waterval-Boven
Hmmmmm… Weereens een van daardie prentjie-mooi, historiese plekkies wat mens wil laat afsaal en talm.En talm. En nog talm…
Kerkie teen die bult
As hierdie nou ‘n toeriste pamflet was so ek met ‘n klomp byvoeglike naamwoorde kon vertel van die steil kranse en bergfiets/stap paadjies vir die energiekes of fly fishing (wat’s dit in Afrikaans – kunshengel?) vir die wat daartoe geroep voel en dan sal die trein entoesiaste ook nog heerlik op die reuse stasie kan rond dwaal.
Een van die mooi bruggies waar die treinspoor die rivier kruis
Helaas het ons net tyd om deur van die strate in 2de rat te poer en toe moet ons verder. Sug.
Net buite Waterval-Boven oppad Nelspruit toe
Ons volgende stoppie is by Kaapsehoop.
Die 'wilde' perde van Kaapsehoop
Hier is ons inderdaad jammer dat ons vakansie op skedule moet gebeur.
Rustige brak
Ons kon nie 'uitfigure' of hierdie hoenders is wat soos tarentale lyk, of tarentale wat soos hoenders lyk nie...
Dis só mooi.
En rustig.
En oud.
Hierdie tipe tydlose huise is volop in die rustige dorpie
Ons eet onsself oorhoeks by Koek ‘n Pan
Moenie die fout maak om die spyskaart te glo dat hulle klein pannekoektjies klein is nie, inteendeel…
Die eienaar is een van daai mense wat so gemaklik aan die gesels raak dat dit voel asof jy haar al jare ken, en na ‘n halfuur is jou kennis oor Kaapsehoop ook heelwat meer as van te vore. Wat vir ons nuus is, Kaapsehoop is nogal bekend vir sy… (nee, nie perde nie) spoke! Daar is selfs deesdae ‘n spooktoer, want klaarblyklik is dit nie skáám spoke die nie, hulle lag en dans sommer so tussen die gewone mortals. Pam-pam-pam... Die begraafplaas loop ook hartseer genoeg gereeld onder vandale deur. Of dit nou iets met die spoke of die soektog na Kruger ponde te doen het sal ek nou nie kan sê nie.
Met die ritueel van gear aantrek belowe ons onsself: Hierdie stukkie aarde sien ons weer. (Dalk net nie in donkermaan nie!)
Ten spyte van ons entoesiastiese pogings om wortel geluide te maak wou die perde nie opkyk vir die foto nie
Dis ‘n lieflike stukkie pad om te ry met berge en grasvlaktes wat in die niet verdwyn. Nie so maklik om hier in die ry foto’s te neem nie though, die gras is omtrent helmet hoogte – wat pragtige ‘wasige’ foto’s veroorsaak!
Lekker passie na Nelspruit
Ons timing is weereens perfek uitgewerk om Nelspruit in spitstyd te tref. Ons hang dus nie rond nie en hou reguit koers met die N4 en begin (alweer…) sonlig jaag. Hier is beslis ook scenery wat nie in swak lig teen 120 km ‘n uur beleef moet word nie. Volgende keer, we think, pak ons vir MMM en onsself op die trein Johannesburg toe en gebruik van daar dan 5 dae om in Komatipoort te kom.
Aan die Komatipoort kant van Nelspruit
Daar is elke nou en dan 'n pienk orgidee boom wat 'n mooi kontras vorm met die groen omgewing.
In die (amper onwerklike) groen Komatipoort speel ons eers blok-myself met die gps om Guss se huis te kry. Genadiglik is daar 2 flukse tannies aan die stap wat weet waar die straat is wat ons soek – want teen hierdie tyd wil ek nie meer ‘up close and personal’ met ‘n motorfiets sitplek verkeer nie. Regtig nie.
By Guss hulle spandeer ons ‘n (skamele) ekstra dag en gesels soos altyd gate in die nag. Heng, Komatipoort is regtig te ver…
Eisbein beluit om so ligte operasie om MMM uit te voer aangesien die 'diff' effens olie lek. (Ok, so ek het nie ‘n idee nie, jy moet maar reply op die stukkie, my man! Met die regte feitlike storie…)
Anyway, so moet motorfiets agtertoe ge’tip’ word om said olie uit te kry en dan moet hulle kyk hoeveel olie moet nou weer by die funny gaatjie in. (Ja, ek weet, julle kan nie byhou met die tegniese terme nie ;D )
Eisbein koop ‘n spuitnaald by die apteek vir die olie meet en spuit proses (Spuitnaald kom in ‘n sakkie saam met ‘n skaapboud marinade resep – apparently die grootste rede hoekom mense daai spesifieke naald in Komatipoort koop).
Shhhh - narkotiseur besig
You want fries with that ?
Right… Maar die olie-uitruil-skema is gelukkig suksesvol en die buurkinders kan ‘n spin saam met die oom van die Kaap vat.
Groot opgewondenheid.
Om op die grens van die Krugerwildtuin te wees en nie besoek daar af te lê nie is volgens die familie ‘n raar gebeurtenis.
Guss het aangebied om van sy diere foto’s vir ons te copy sodat ons darem kan maak of ons daar was! Maar soms, net soms, is dit presies die regte ding om so min as moontlik te doen vir ‘n dag of wat. Ons het dit redelik suksesvol reg gekry!
Johannesburg na Komatipoort
Maandag oggend: Begin die dag met 2de handse pizza, pak ons stuff (wat somehow oor vier vertrekke versprei het) en weg is ons. Nie veel om te sê oor Johannesburg se verkeer nie. Dis besig en raserig met die voordeel dat jy darem kan sien wat jy inasem.
atch: ;D Op die sussie se voorstel en die gps se aanwysings kom ons eventually op die breë, boring N4 en moet tolgeld betaal vir die voorreg om daar te ry.
Nice stukkie pad. As jy 'n Harley Davidson ry... ;D :ricky:
'Nuff said
Bla-die-bla-die-bla-die-bla, my ode vir ‘n vierlaan pad sterf dan ‘n vinnige en stille dood. (Regtig, hoe liries kan jy raak oor katogies en rook?)
Vinnige stoppie (nie die 'op die voorwiel-ry' soort nie)
Ons het voor die vakansie al besluit om Waterval-Boven deur te ry, en aangesien ‘n paar mense die besluit gesekondeer het, is dit toe presies wat ons doen. Hier lyk die omgwing weer heeltemal anders met berge, heuwels en bome wat wag staan oor die pad.
Amper in Waterval-Boven
Hmmmmm… Weereens een van daardie prentjie-mooi, historiese plekkies wat mens wil laat afsaal en talm.En talm. En nog talm…
Kerkie teen die bult
As hierdie nou ‘n toeriste pamflet was so ek met ‘n klomp byvoeglike naamwoorde kon vertel van die steil kranse en bergfiets/stap paadjies vir die energiekes of fly fishing (wat’s dit in Afrikaans – kunshengel?) vir die wat daartoe geroep voel en dan sal die trein entoesiaste ook nog heerlik op die reuse stasie kan rond dwaal.
Een van die mooi bruggies waar die treinspoor die rivier kruis
Helaas het ons net tyd om deur van die strate in 2de rat te poer en toe moet ons verder. Sug.
Net buite Waterval-Boven oppad Nelspruit toe
Ons volgende stoppie is by Kaapsehoop.
Die 'wilde' perde van Kaapsehoop
Hier is ons inderdaad jammer dat ons vakansie op skedule moet gebeur.
Rustige brak
Ons kon nie 'uitfigure' of hierdie hoenders is wat soos tarentale lyk, of tarentale wat soos hoenders lyk nie...
Dis só mooi.
En rustig.
En oud.
Hierdie tipe tydlose huise is volop in die rustige dorpie
Ons eet onsself oorhoeks by Koek ‘n Pan
Moenie die fout maak om die spyskaart te glo dat hulle klein pannekoektjies klein is nie, inteendeel…
Die eienaar is een van daai mense wat so gemaklik aan die gesels raak dat dit voel asof jy haar al jare ken, en na ‘n halfuur is jou kennis oor Kaapsehoop ook heelwat meer as van te vore. Wat vir ons nuus is, Kaapsehoop is nogal bekend vir sy… (nee, nie perde nie) spoke! Daar is selfs deesdae ‘n spooktoer, want klaarblyklik is dit nie skáám spoke die nie, hulle lag en dans sommer so tussen die gewone mortals. Pam-pam-pam... Die begraafplaas loop ook hartseer genoeg gereeld onder vandale deur. Of dit nou iets met die spoke of die soektog na Kruger ponde te doen het sal ek nou nie kan sê nie.
Met die ritueel van gear aantrek belowe ons onsself: Hierdie stukkie aarde sien ons weer. (Dalk net nie in donkermaan nie!)
Ten spyte van ons entoesiastiese pogings om wortel geluide te maak wou die perde nie opkyk vir die foto nie
Dis ‘n lieflike stukkie pad om te ry met berge en grasvlaktes wat in die niet verdwyn. Nie so maklik om hier in die ry foto’s te neem nie though, die gras is omtrent helmet hoogte – wat pragtige ‘wasige’ foto’s veroorsaak!
Lekker passie na Nelspruit
Ons timing is weereens perfek uitgewerk om Nelspruit in spitstyd te tref. Ons hang dus nie rond nie en hou reguit koers met die N4 en begin (alweer…) sonlig jaag. Hier is beslis ook scenery wat nie in swak lig teen 120 km ‘n uur beleef moet word nie. Volgende keer, we think, pak ons vir MMM en onsself op die trein Johannesburg toe en gebruik van daar dan 5 dae om in Komatipoort te kom.
Aan die Komatipoort kant van Nelspruit
Daar is elke nou en dan 'n pienk orgidee boom wat 'n mooi kontras vorm met die groen omgewing.
In die (amper onwerklike) groen Komatipoort speel ons eers blok-myself met die gps om Guss se huis te kry. Genadiglik is daar 2 flukse tannies aan die stap wat weet waar die straat is wat ons soek – want teen hierdie tyd wil ek nie meer ‘up close and personal’ met ‘n motorfiets sitplek verkeer nie. Regtig nie.
By Guss hulle spandeer ons ‘n (skamele) ekstra dag en gesels soos altyd gate in die nag. Heng, Komatipoort is regtig te ver…
Eisbein beluit om so ligte operasie om MMM uit te voer aangesien die 'diff' effens olie lek. (Ok, so ek het nie ‘n idee nie, jy moet maar reply op die stukkie, my man! Met die regte feitlike storie…)
Anyway, so moet motorfiets agtertoe ge’tip’ word om said olie uit te kry en dan moet hulle kyk hoeveel olie moet nou weer by die funny gaatjie in. (Ja, ek weet, julle kan nie byhou met die tegniese terme nie ;D )
Eisbein koop ‘n spuitnaald by die apteek vir die olie meet en spuit proses (Spuitnaald kom in ‘n sakkie saam met ‘n skaapboud marinade resep – apparently die grootste rede hoekom mense daai spesifieke naald in Komatipoort koop).
Shhhh - narkotiseur besig
You want fries with that ?
Right… Maar die olie-uitruil-skema is gelukkig suksesvol en die buurkinders kan ‘n spin saam met die oom van die Kaap vat.
Groot opgewondenheid.
Om op die grens van die Krugerwildtuin te wees en nie besoek daar af te lê nie is volgens die familie ‘n raar gebeurtenis.
Guss het aangebied om van sy diere foto’s vir ons te copy sodat ons darem kan maak of ons daar was! Maar soms, net soms, is dit presies die regte ding om so min as moontlik te doen vir ‘n dag of wat. Ons het dit redelik suksesvol reg gekry!
CAR6850
Race Dog
Jy skryf lekker - respek :mwink:
Beltzer
Race Dog
- Joined
- Sep 18, 2007
- Messages
- 752
- Reaction score
- 1
- Location
- Wolmerboom Suid
- Bike
- Honda TransAlp XL700V
baie baie nice... :thumleft:
